Ik had al een soort chronische bronchitis, piepen en benauwdheid bij bepaalde weersomstandigheden, vermoeidheid en verkoudheden. Bij griep kon het uit de hand lopen (bronchitis, longontsteking), dus haal ik jaarlijks een enting.

Begin maart had ik een ongewoon ziek gevoel, zoals ná een zware griep, met benauwdheid. Ik heb een puf (salbutamol) voor incidentele gevallen, en begon die te gebruiken. Die puf geeft wel verlichting. 

Sindsdien gaat het op en af, in een ritme van ongeveer 5 dagen. Golven van ziek gevoel met benauwdheid. Geen koorts, en maar een paar keer een fikse hoestbui gehad. Geen test, geen diagnose. Ik heb een paar keer met de assistente van de huisarts gebeld. Advies om gebruik van salbutamol op te voeren.

Bijna twee maanden nu, zonder echte vooruitgang... 

Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.

Linda Bruggmann 3 jaar geleden

Ik zal me eerst even voorstellen. Ik ben linda en ben 51 jaar

En ben longpatient astmatische bronchitis.

Mocht ook beide keren gewoon weer naar huis. (Gelukkig) met een kuur

Ik heb volgens huisarts al 2 x corona gehad en beide keren met longontsteking. En laatste keer met 40 graden koorts.

Maar beide keren niet getest.

Ik blijf na de 2de keer erg benauwd en moe, niet gewoon moe maar echt uitgeput zonder echte inspanning.

Volgens mijn huisarts gaat dit uiteindelijk wel eens over, maar waneer weet hij niet. 

Heb ik straks ook recht op revalidatie?

Of val ik er buiten omdat ik niet getest ben? 

Gr linda

Polleke 3 jaar geleden

Hoi allemaal,

Ik ben 49, heb het gehad en bleef ook maar moe. Pijnlijke klieren in mijn hals, dus er zat echt wel wat lichamelijks. Na 4 weken ben ik getest en de Corona was weg, maar de vermoeidheid niet. Het leek wel de ziekte van Pfeiffer. Volgens de arts (en alles wat ik kon googelen) was mijn immuunsysteem op hol geslagen. Bij mij heeft Prednison geholpen. Binnen een paar dagen had ik mijn energie weer terug.

Ik hoop dat je je snel weet beter voelt.

danielle vonk 3 jaar geleden

Hai

Wat fijn dat de prednison hielp

mag ik vragen hoeveel en Hoelang je die kuur nam?

Polleke 3 jaar geleden

Kuurtje van een week. Stelt niks voor, maar hielp na een paar dagen al tegen de wezenloze vermoeidheid.

gerkuy 3 jaar geleden

Ger K

Ik zal me eerst even voorstellen , ik ben Ger en ben 67 jaar.

Begin februari eerst lichte klachten, toen werd het erger, benauwder en erg vermoeid.

Huisarts gebeld, geen test, we kunnen niets doen. Nooit koorts gehad.

Drie maal huisarts gebeld, steeds geen tests beschikbaar.

Nu 7 weken verder, nog steeds benauwd en veel hoesten, wordt niet minder.

In Coronatent geweest en longfoto gemaakt, niets te zien.

Lijkt chronisch longprobleem te worden.

Jazzy 3 jaar geleden

Hoi Gerkuy, je beschrijft bijna 1 op 1 mijn ervaring. Sinds begin maart beetje hoesten, beetje loopneus, af en toe halspijn, af en toe benauwd De golfbeweging is er bij mij ook, de klachten zijn van 5 op schaal van 100 naar 20 gegaan, en zo is het nu al 8 weken. Paar keer huisarts gebeld, zij gooit het nog steeds op Corona. Bijna geen klachten, 8 weken hetzelfde, en toch Corona? Iemand ervaring hiermee?

Jazzy 3 jaar geleden

Per ongeluk bij de verkeerde terecht gekomen. Was bedoeld voor Harald

Dobber69 3 jaar geleden

Hi, als je Facebook hebt moet je eens kijken op de groep Corona ervaringen en langdurige klachten. Daar kun je vinden dat we niet alleen zijn. Zitten daar met 2000 man/ vrouw, allemaal dezelfde klachten

Inez 3 jaar geleden

Hier hetzelfde verhaal. Al 8 weken bezig. Corona twee weken terug negatief getest, op basis van hele verloop is echter het doorgemaakt hebben van Corona meest aannemelijk. Ik heb alleen ook geen koorts gehad! En dat criterium geldt zwaar voor de diagnose. Maar ik hoor steeds vaker dat mensen geen koorts erbij hebben. 

Er is naar mijn longen geluisterd en ze horen niks. Geen ontstekingswaarde. Saturatie is ok. 

Ik blijf klachten houden, soms twee dagen iets beter, dan weer mis. Een vage en soms heftigere hoofdpijn, gevoel van druk op mijn borst, plots opkomende intense vermoeidheid, zweten met name in de nacht.Snel buiten adem. 

Vind het frustrerend dat er niks “aanwijsbaar” is klaarblijkelijk. 

Denk dat het tijd nodig heeft. Huisarts denkt niet dat er blijvende restklachten zullen zijn maar natuurlijk is dit allemaal nog giswerk. 

Bedrijfsarts heeft ook niet meer kennis erover in huis. Dus moet ik varen op mijn eigen gevoel en dat is dat ik echt nog niet beter ben. Maar merk wel de druk van buiten dat het nu over zou moeten zijn want ik ben nu toch Corona negatief getest.  

Jazzy 3 jaar geleden

Hoi, je beschrijft bijna 1 op 1 mijn ervaring. Sinds begin maart beetje hoesten, beetje loopneus, af en toe halspijn, af en toe benauwd De golfbeweging is er bij mij ook, de klachten zijn van 5 op schaal van 100 naar 20 gegaan, en zo is het nu al 8 weken. Paar keer huisarts gebeld, zij gooit het nog steeds op Corona. Bijna geen klachten, 8 weken hetzelfde, en toch Corona? Iemand ervaring hiermee?

Jazzy 3 jaar geleden

Per ongeluk bij de verkeerde terecht gekomen. Was bedoeld voor Harald

haraldvv 3 jaar geleden

Ja Jazzy, gezien. Benieuwd of er op deze site meer mensen gaan komen die langdurig last hebben van relatief milde klachten. Het is lastig dat we ons niet kunnen laten testen. Daar zal wel verandering in komen binnenkort. Dan weten we meer misschien. 

Wijnand van de… 3 jaar geleden

Hallo, ik ben 75 jaar oud en ben 7 weken geleden ziek geworden en positief getest op Covid 19. Ziekenhuis gelegen, zuurstof, ook nog twee weken thuis. 18 kilo ingeleverd. Ik werk me rot om mijn conditie terug te krijgen, maar mijn luchtpijp doet pijn (gelukkig alleen als ik ademhaal) en ik ben snel benauwd en kortademig. Ik slaap slecht en maak me zorgen dat dit niet van overgaande aard is. Weet iemand al of er middelen zijn om te verbeteren?

Roger 3 jaar geleden

Hallo ik ben Roger en 73 jaar oud. Sinds 2 weken thuis en revalideren. Heb ook slaapproblemen. Ik ben mij gaan verdiepen in ademhalingsoefeningen en het helpt iets ook op advies van mijn fysiotherapeut die een speciale cursus heeft gedaan voor Corona patiënten.

Marcel70 3 jaar geleden

Hoi allemaal, ik ben Marcel, 49 jaar, en ik ben vroeger als chronisch bronchitus patient behandeld (salbutamol, theofylline, en nog 1 die ik niet meer weet), maar zelf zo rond mijn 25e gestopt met medicatie - en dat gaat prima zolang ik niet ziek word, dan word ik kortademig. Ik ben op 29 februari ziek geworden; 5 dagen koorts, benauwdheid, veel hoesten, spierpijn in benen en op de borst, stekende hoofdpijn bij hoesten. Na 5 dagen was de koorts weg, maar het hoesten en benauwdheid bleef. De huisarts ging uit van Corona, maar het was niet ernstig genoeg om getest te worden, ik moest terugbellen als het erger zou worden. Na anderhalve week had ik opeens weer 39 graden koorts en drukkend gevoel op de borst. Toen heeft de huisarts me telefonisch gevolgd gedurende een week, al was de koorts weer weg na 1 dag. Een week later was het grotendeels voorbij met die druk en het hoesten, maar wel weer 1 dag hevige keelpijn. Kortademigheid bleef, maar was minder, dus hoefde niet meer gevolgd te worden. Ook daarna nog het gevoel gehad dat het bij inspanning weer verslechterde.

Ik ben hardloper (marathons) dus normaliter een goede conditie. Maar ik heb daardoor ook een hardloophorloge met registratie van oa rusthartslag en zuurstof-meting. Die zuurstofmeting gaf tijdens de zwaarste periode wel wat houvast, dus als je zo'n losse meter kunt kopen, kan het gerust stellen. Ik kwam gelukkig nooit lager dan ongeveer 85%. Mijn rusthartslag gaf goed aan hoe het verliep met mijn herstel: ik zag de rusthartslag oplopen wanneer het minder liep, en weer zakken als het weer beter werd.

Uiteindelijk voelde ik me na 4 weken goed genoeg om weer eens te proberen wat te joggen. De kortademigheid was er nog, maar door mijn ervaring met bronchitus wist ik dat je met training je herstel bevordert, dus ik wilde het heel graag proberen. Ik was blij dat het lukte, maar mijn hartslag was veel te hoog, en ik was bekaf achteraf. Dat bleef ook zo in de weken daarop, met wandelen en met rennen, en ik maakte me zorgen dat ik misschien permanent kortademig zou blijven. Totdat ik 'opeens' op 25 april mijn eerste run van 5km had zonder kortademigheid! Heerlijk. Nog steeds is het zwaarder dan normaal, ook nu nog, maar de kortademigheid is verdwenen.

Vanzelfsprekend ben ik niet representatief, en ik heb niet in het ziekenhuis gelegen o.i.d., maar voor mensen met een beperkte vorm van corona geeft het misschien wat 'lucht' te weten dat het na geruime tijd (uiteindelijk dus 2 maanden nadat ik ziek werd) weer beter kan worden en de benauwdheid kan verdwijnen. Ik hoop dat dat ook bij jullie gebeurt. Hou vol, ga wandelen wanneer het kan, want ook dat is training, of 'actief herstel' zoals we het bij hardlopen noemen.

Jacqje87 3 jaar geleden

Hallo allemaal!

Mijn naam is Jacqueline, ben 32 jaar en weet sinds een jaar dat ik astma heb.

Op 1 april begon mijn man met hoesten. Zo erg, dat hij soms spugend boven het toilet hing. Hij heeft een aantal dagen met koorts en hoofdpijn op bed gelegen. Ook hij kreeg het advies: uitzieken en bellen als het erger wordt.

Een paar dagen later werd ik ook ziek. Eerst moe, hoofdpijn, spierpijn en weinig trek, later ook meer moeite met ademhalen (diep ademhalen voelde heel raar aan mijn longen, puffen lukte hierdoor al niet meer).

Op vrijdag 10 april kreeg ik verhoging wat in het weekend opliep tot koorts (hoogste dat ik weet was 39,4). Zondagmiddag kreeg ik het heel benauwd tijdens een douche en de rest van de dag heb ik op de bank gehangen. Die avond kwam ik nauwelijks de trap op en eenmaal boven werd het bijna zwart voor mijn ogen (dit had ik in mijn tienerjaren helaasook  regelmatig door een te lage bloeddruk).

Maandag de HAP gebeld, ben doorgestuurd naar het coronacentrum en uiteindelijk werd ik opgenomen in het ziekenhuis. Positief getest op corona, saturatie was veel te laag en had een flinke longontsteking.Gelukkig ging het met de zuurstof al snel een stuk beter en mocht ik vrijdag weer naar huis.

Week later belde de longarts op, volgens hem was ik er doorheen gefietst omdat mijn longen er op de foto's bijzonder slecht uitzagen. Eind mei moet ik opnieuw foto's laten maken en gaan we bespreken hoe of wat.

Zijn nu 5 weken hiermee bezig. Wij hebben gelukkig geen echte terugvallen gehad, wel dagen dat alles wat moeizamer gaat en activiteiten proberen we langzaam uit te breiden.

meditatie1969@ 3 jaar geleden

Je zegt mijn longen zagen er slecht uit maar het gaat toch goed? Ben je niet meer benauwd?

Jacqje87 3 jaar geleden

De longarts verbaasde zich erover dat ik al zo snel weer naar huis kon. Merk dat ik nog wel snel moe ben, maar geen hele erge benauwdheid meer gelukkig.

Ellen Nooter 3 jaar geleden

Dag allemaal,

Mijn naam is Ellen Nooter, 56 jaar oud en licht asmatisch. Heb puffer, formoterol/budesonide. Zeven weken geleden kreeg ik enorme pijn op de borst en werd wat kortademig, was wel goed te doen maar niet verkouden en geen koorts.  Wel naar huisarts geweest en deze gaf aan dat het corona kon zijn dus in thuisisolatie voor 2 weken. Na 1,5 week enorme aanval zodanig dat mijn dochter de huisarts belde. Deze kwam maar aangezien geen koorts en verkoudheid dacht hij aan het hart. Met ambulance naar het ziekenhuis. Helemaal getest , geen hart. Ook coronatest en ik mocht naar huis. Volgende dag werd ik 'savonds gebeld dat ik corona had. Thuis uitzieken en alles in de gaten houden. 3 dagen later kreeg ik geen lucht, wederom huisarts gekomen, antibiotica gekregen en verder rustig blijven en op ademhaling letten. 's middags echter telefoontje dat ik toch naar het ziekenhuis moest vanwege de lage saturatie. 2 weken ziekenhuis aan het zuurstof, erg ziek geweestvan benauwdheid. beetje koorts, nooit verkouden geweest. Wel CT scan gehad en lnger voor 1 derde aangetast door corona maar op longfoto niet veel te zien. Na 2 weken thuis met zuurstof. Nu 3 weken later nog steeds, kan wel vaker en langer zonder zuurstof maar bij alles wat ik doe of probeer schiet de hartslag naar grote hoogte. Herstel wel snel. 

Heb nu fysiotherapie maar wil meer dan ik kan, duurt erg lang allemaal en geen idee of ik nog de oude kan worden.

Is emotioneel erg zwaar geweest, vooral in het begin dacht ik echt dat ik het niet zou halen en 16 jarige dochter helemaal alleen thuis. Mocht nergens heen ivm besmetting. Gelukkig wel vriendje af en toe geweest maar ook voor haar emotioneel zo zwaar. Weet allemaal niet goed hoe er mee om te gaan en wat er nog gaat komen



Iggy 3 jaar geleden

Goedemiddag, ook ik kamp na bijna 8 weken nog met klachten. Het begon begin maart met 3 weken droge hoest en af en toe verhoging in de avond. Eind maart zakte ik in elkaar en bleek een dubbele longontsteking te hebben. Totaal  4 keer naar de HAP geweest en Covid-verdenking. Bij de laatste keer uiteindelijk getest en inmiddels negatief maar toen was ik al 6 weken onderweg.

Nu wissel ik 2 redelijke dagen af met een slechte. De redelijke doe ik een blokje om en wat dingetjes om en rond het huis en bekoop die meestal met even een paar uur instorten. De slechte heb ik weer pijn op de borst, steekjes en branderig en ben te lamlendig  om echt wat te doen. Erg teleurstellend dat het herstel niet lineair is en zou wel een stip aan de horizon willen zien.

Iggy

Alpa 3 jaar geleden

Hoi Harald, heel herkenbaar jou verhaal. In maart was ik bij de huisarts geweest omdat ik een aanhoudende bronchitis had met rare verschijnselen. De huisarts heeft mij antibiotica gegeven. Het verloop van de bronchitis was heftiger en anders dan ik gewent was. Jaarlijks heb ik vanwege mijn astma in de winter een bronchitis.  De huisarts heeft naar de longen geluisterd. De klachten begonnen begin maart met een loopneus, verkoudheid, droge hoest, dichtzittend oor, harde stukjes slijm, vermoeidheid, en een rare hoofdpijn. Een aantal dagen later namen de klachten toe, met daarbij uitbraken van plotselinge zweetbuien, vervelende en onprettige verschijnselen zoals verwardheid met het gevoel dat je gaat flauw vallen. Nu in mei blijf ik vage klachten houden. Zoals kortademigheid, soms steken op de borst, pijnen tussen de schouderbladen, en onverklaarbare lichte hoofdpijn, vermoeidheid enz. De huisarts kan momenteel niets betekenen zolang er geen hoge koorts is. Je wordt niet getest bij huisarts. regelmatig gebruik ik paracetamol en neem ik vaker een dosis formoterol/beclometason 200/2 puf. De weersovergangen zijn momenteel vermoeiend en veroorzaken astma aanvallen. Grote temperatuur verschillen in de ochtend en middag. Harald succes en sterkte met het herstel.

haraldvv 3 jaar geleden

Bedankt, jij ook!

Harald

Marian_1970 3 jaar geleden

Hoi Harald,

ook ik kamp al zo'n 7 weken met klachten door corona. Zal me eerst even voorstellen. Ik heet Marian ben 50 jaar en sinds een paar jaar COPD patient (fase 2) . Altijd heel actief geweest. Doe al ruim 27 jaar lichamelijk werk, fiets doe yoga en wandelde regelmatig. 19 maart werd ik ziek, voelde me heel benauwd, had lichte koorts , een rare hoofdpijn en een heel vreemd gevoel op mijn borst alsof er iets broeide( vind het nog steeds moeilijk onder woorden te brengen) . In iedergeval meteen contact met huisarts opgenomen, ik werk in de Zorg maar testen werden toen nog niet gedaan mits je in het ziekenhuis kwam. Huisarts belt me sinds die tijd 2 keer per week voor de stand van zaken, ben na 6 weken ook bij een corona huisartsenpost geweest om te kijken of ik trombose had maar dat was gelukkig niet het geval.  Testen had geen zijn meer maar er is mij verzekerd dat ik voor 99,9% corona heb gehad.  Klachten zijn er nog steeds lichte koorts, snel buiten adem en snel vermoeid, ik probeer elke dag een klein stukje te wandelen maar kom uitgeput terug met pijnlijke longen en als ik me dan temperatuur is de koorts er ook weer.  Ik hoop dat het snel overgaat maar ben bang voor blijvende schade.  Hoop dat er voor ons allemaal verbetering gaat komen of dat ze in iedergeval wat meer erover te weten kunnen komen . Groetjes Marian

haraldvv 3 jaar geleden

Hoi Marian, als ik het zo hoor is je huisarts i. i. g. heel betrokken. Wens je beterschap! Harald

VerhaegenS1989 3 jaar geleden

Hallo allemaal 

ik ben een 31jarige vrouw met chronische longaandoening. 

Meestal als ik ziek word dan sleept dit ellendig lang aan. Het begint met een verkoudheid (ben zeer vatbaar voor infecties). Ik had groene en gele slijmen en heb een kuur antibiotica gehad. Na een tijdje waren de slijmen terug wit van kleur. Ik voelde dat ik terug last had van een druk op men longen( die heb ik enkel als er ontstekingen en infecties zijn). Ik kreeg dan 2 weekends cortisone ingespoten dit komt direct in de bloedbaan en werkt efficiënter.

Ik was toch wel een beetje bang om Corona te krijgen. Ik had al zwakke longen en om dan dat virus nog te krijgen... daarom vermeed ik winkels, openbare plaatsen en sloot ik mij zo goed als op in huis. Als ik buiten moest komen voor de apotheker dan nam ik voorzorgsmaatregelen. En dacht ik dat je het dan niet zou krijgen.

Omdat ik regelmatig naar de dokter moest, probeerde ik niet in de wachthal te wachten. Mijn huisdokter had geen masker en geen handschoenen aan, ik vond dat zeer vreemd als dokter want je komt toch veel in contact met verschillende mensen. Zo ben ik 2 keer bij hem geweest, de keren erna had hij er wel een masker en handschoenen aan. Later op die week kon er geen afspraak meer gemaakt worden met hem omdat hij Corona had. Mij Frank viel toen nog niet echt dat ik bij hem was geweest. Wel ging er in mijn hoofd om, dat ik het maar niet krijg, dat ik het maar niet krijg. Ik heb als een razende zot elke dag mijn koorts gemeten.

Hij had weken van tevoren wel tegen me gezegd als je cortisone neemt (inmiddels afgebouwd met pilletjes, want cortisone mag je nooit ineens mee stoppen) dan ben je veel vatbaarder voor infecties dus blijf zeker binnen. Dat ik ook deed. Nu ik kreeg ik een weekend zware benen m, spierpijn en hoofdpijn(dacht dat dit was van De auto te kuisen), ik mat men koorts en deze was rond de 37,3 zo paar dagen lang... ik was uitgeput en snel moe. Het bleef paar dagen aanslepen en men temperatuur steeg tot 37,8 a 38 en ik had een afspraak gemaakt bij een vervangende dokter.

Op 1/4 smorgens ging men koorts de stilletjes aan de lucht in. Ik stond op met 37,9 en deze ging elke keer omhoog. Op den duur was ik zo uitgeput dat ik niet zelf naar de dokter kon, vid wou mij brengen maar ik had niet de energie om de auto uit te stappen. Ik voelde ook al dagen dat er iets raars was. Normaal als ik last heb van mijn luchtwegen en longen heb ik moeite met uit te ademen. Maar nu elke keer als ik inademde ademde ik tegen iets in. Het was heel moeilijk om te ademen. Dus ik belde naar de dokter en vroeg of hij naar mijn thuis kon komen. Hij zag in mijn dossier dat ik een risicopatiënt ben en vroeg wat men klachten waren. Ik zei dat men koorts inmiddels van 38 al gestegen was naar 38,9. Hij zei me dat hij niet mocht komen en dat ik naar een triadecentrum zou moeten, waar je eerst word getest op Corona.

De dokter dat me controleerde stelde me enkele vragen hoe lang dit al duurde en hoe het zat met de koorts. Ik legde hem dit dan uit dat ik al paar weken last had maar dat ik enkele dagen last had van spierpijn, hoofdpijn, keelpijn, en moeite met inademen. Hij nam men koorts en deze stond inmiddels op 39 graden, hartslag van 145 en saturatie 97% (zuurstof meter) dus dat stond goed. Hij hoorde wel iets op men longen en zei dat het klopte wat ik zei dat ik last had bij inademen. Je kent uw lichaam goed zei hij mij. Ik zei ook dat het anders dan anders aanvoelde. Hij ging bellen naar men eigen pneumoloog die verantwoordelijk was voor COVID afdeling. Terwijl ik wachtte lag ik half op de stoel te hangen, kon me niet recht houden. Hij zei me; je bent echt niet goed, ik zie het. Je hebt er goed aan gedaan Ik print een papier af en je gaat langs spoed moeten.

Ik kreeg een papier mee waarop stond vermoedelijke COVID, mijn hart klopte heel snel, van de koorts maar ook omdat ik zenuwen had. Toen ik in de wachttent van spoed moest wachten kreeg ik het constant warm en koud. Op de duur ben ik met mijn wang op de grond gaan liggen om een beetje koude te voelen. In de afdeling van COVID geraak je alleen maar binnen als je belt. Ik kon niet bellen. Op den duur geraakte ik niet meer recht. Er was een jongen en die deed niets, die wachtte gewoon en liet mij liggen. Hij zag er niet ziek uit, uiteindelijk toen ik bleef liggen was hij toch iemand gaan roepen, ze verwittigde direct de pneumoloog en reden mij binnen met een rolstoel. 

Koud, warm, hartslag ging snel 145. Alles tegelijk... moe, uitgeput,... ik had 40 graden koorts, ik zag af, men lichaam zou elk moment breken en die moment was gekomen. Mijn huid zag zo rood zoals een kreeft en gloeide. De waaiertest voor COVID werd gedaan, platen van longen en bloed werd er genomen. Ook werd er bloed genomen uit de slagader(vreselijk pijn) voor men zuurstofgehalte na te kijken. De pneumoloog luisterde ook naar men longen en zei dat ze ook wel iets hoorde. Omdat ik een risicopatiënt ben moest ik blijven en de resultaten afwachten in een afgeschermde kamer. Als het geen COVID was dan moest ik nog onder een ct-scanner en een bronchoscopie laten doen(in de longen kijken met een apparaat) omdat de test niet altijd even betrouwbaar zou zijn.

Op een gegeven moment werd het al later en de 2 uur was voorbij, ik had zenuwen... en elke keer ging er in men hoofd wat als je het wel hebt, moet ik dan ook zo op men buik gaan liggen? Ik kreeg een angstig buikgevoel. Tot er 2 verpleegsters kwamen, dat ze me gingen meenemen. Al snel zei ik of dat voor de scanner was? Neen, je word verplaatst naar de COVID afdeling want je bent positief getest. Ik heb dikwijls dafalgan moeten slikken en aspergin gekregen, dit was straffer dan dafalgan voor de koorts.Dit spuiten ze dan in je infuus in. Regelmatig zuurstof bijgekregen ook. Geen eetlust,...

Na 13 dagen Afzien mocht ik naar huis van de dokter. Ik voelde dat dit toch wel ietsje te snel was maar was blij om naar huis te mogen.

Eenmaal thuis ging het rustig aan. Eten kon ik nog altijd niet goed, het eten smaakte niet. Ik was 7 kilo afgevallen. En zag er heel moe uit. Op die Woensdag kreeg ik terug last met in te ademen en begon het terug hetzelfde. Oh neen, niet weer dacht ik heel de tijd. Ik belde donderdag naar de pneumoloog en ze stelde mij voor dat ik vrijdag langs zou komen zodat ze nog eens naar men longen kon luisteren. Omdat ik nog altijd besmet ben moet ik ook terug langs de COVID afdeling binnen. Saturatie was goed, ze maakte foto Van de longen en prikte bloed. De longarts zei me dat ik er goed aan gedaan had om vorige keer zo snel te komen of het had anders kunnen aflopen want ge had een serieuze dubbele longonsteking en dat virus, toen ze dat vertelde kreeg ik kippenvel, en besefte dat ik enorm veel geluk heb gehad. Ze kwam terug met goed nieuws, de dubbele longonsteking was enkel naar de linkse long getrokken daar zat nog ontsteking en kan een tijdje duren. Ik werd wel opgenomen wegens uitputting. Ze heeft me wel serum laten geven omdat ik nog altijd niet goed kan eteb. Ondanks het infuus weer zijn kuren had hebben ze beslist dat het eruit mocht. Op maandag 20/4 heeft de dokter komen zeggen dat men bloed goed was en dat er enkel linkse long nog een kleine ontsteking Op te zien is. Ook konden ze mij niet garanderen hoe lang ik besmet zou zijn, dus ik moest 1 week in quarantaine en goed men mondmasker dragen. Het moe zijn en de druk op men borstkas zou minstens 8 weken duren, of langer met mijn longaandoening. Ook moet ik steeds voorzichtig zijn, immuun zijn zou blijkbaar niet meer tellen en dat geeft me toch een beetje angst dat ik deze medische hel nog een keer moet doorgaan. Men spieren zijn verslapt en eten gaat nog steeds moeizaam. Op dinsdag 21/4 mocht ik het ziekenhuis verlaten.

Inmiddels thuis kan ik niet meer doen dan rusten. Er word nu wel kiné opgestart om mijn longspieren terug te versterken. Hoesten, slijmen en kortademig zijn zou nog maanden kunnen aanslepen hebben ze mij gezegd.. vooral de slijmen zijn bij mij nu heel lastig omdat ik ook een luchtweginfectie bij heb gekregen... op 28/5 heb ik terug een controle afspraak bij men longarts. Heeft er iemand blijvende schade?


groetjes! 


Jellie 3 jaar geleden

Hallo,

ik ben Jellie 49 jaar en sinds mijn 18e al lichte vorm van astma. Gebruik hiervoor symbicort. Heb ongeveer 1x per 2 jaar een bovenste luchtweginfectie wat meestal door uitzieken weer overgaat.

maart 2020 werd ik opeens erg ziek. Spierpijn/hoesten/koorts. Doordat ik in de zorg werk werd ik dus toch positief getest. Gelukkig niet opgenomen geweest maar wel 3 wkn  erg ziek met longpijn.
Ondanks dat ik niet opgenomen ben geweest maar wel een ab- kuur heb gehad en prednisonkuur heb ik nu na 8 wkn nog steeds last van:kortademigheid, snel vermoeid, duizelig, pijn tussen schouderbladen.

Is dit een herkenbaar iets? En iemand een idee hoelang dit kan aanhouden?

Elly 3 jaar geleden

Hoi Jellie, heel erg herkenbaar. Ik zit nu op 10 weken na besmetting. Nooit getest, milde klachten en dacht in eerste instantie dat mijn astma een beetje erg ontregelde. Nu nog steeds duizelig, kortademig, hoofdpijn op en af, pijn tussen schouderbladen als ik weer eens iets teveel doe, wat normaal gezien niets doen is. Als je de andere onderwerpen leest zijn er veel die na vele weken dit soort klachten nog steeds hebben. Geen idee of het nog lang gaat duren en eergisteren voor het eerst test afgenomen. Ben benieuwd of na zoveel weken überhaupt nog virus te vinden is. Uitslag komt volgende week, afwachten dus.

Susan De Jong-… 3 jaar geleden

Hi,

Ik zal mij even voorstellen. Ik ben Susan 43 jaar. Sinds begin februari al klachten. Het begon met 10 dg hoge koorts (40+), bizarre hoofdpijn en zware griepachtige klachten. Daarnaast erg benauwd. Huisarts heeft ab kuur gegeven ivm longonsteking. Helaas hebben ab kuren (ondertussen al 6) en 3 prednison kuren geen echt effect gehad. Temp daalde heel langzaam en sinds februari constant verhoging (blijft schommelen rond de 37,7-38,4) verder extreem moe,hoesten en blijf benauwd ondanks de puffers. Ik heb ook steeds terugvallen na verhogen van activiteit. Huisarts en longarts gooien het op mijn gewicht (obesitas astma), maar heb je daar verhoging van??? Dit gewicht heb ik al jaren en nog nooit longproblemen gehad. Dit kwam echt uit het niets. Ik ben werkzaam in het onderwijs, dus heb mezelf laten testen begin juni. Uitslag negatief.

Ik herken het ziekteverloop zoals jullie het beschrijven en ben ook overtuigd dat het Corona is geweest. Arts zegt steeds "kan maar dan was het wel heel vroeg" en vervolgens krijg ik weer puffers of onderzoeken die niets uithalen. Ik wil zo graag weer werken en mijn gezin/huishouden draaien. Hebben jullie tips om op te bouwen. Nu slaap ik standaard 2 uur na 1 activiteit ( bijv. rondje wandelen 500 m)

Hann 3 jaar geleden

Hallo, ik ben een vrouw van 68 jaar, altijd actief bezig geweest tot ik 2 jaar terug 2 x een longontsteking kort achter elkaar kreeg, waar ik een soort chronische vermoeidheid aan overhield.

Helaas ben ik op oudejaarsdag 2020 positief getest op Corona. Al een paar dagen hangerig, wat hoesterig en keelpijn. Ineens mijn smaak en geur kwijt , daarna 2 dagen flinke koorts . Heel langzaamaan wat opgeknapt, maar de kortademigheid en extreme vermoeidheid bleef. Totaal geen puf om ook maar iets te doen.....Nu ben ik 6 weken verder en heb sinds eind vorige week de smaak en geur weer terug. De hoestbuien ( uit het niets) zijn er nog, plus die vermoeidheid. Sinds een paar weken heb ik een soort druk op de borst, vooral als ik iets heb gedaan. 

Vanmorgen voor controle bloeddruk naar praktijkondersteuner van mijn huisarts en het haar verteld. Zij riep toch de arts er even bij  om naar mijn longen te laten luisteren. Hij vond het goed klinken ( gelukkig!) en de druk op de borst blijkt van een 'longspier' te zijn, die van de corona een flinke tik heeft meegekregen. Hij kwam het vaker tegen, zei de arts, en dat kon nog wel lang aanhouden.....

De artsen leren in de praktijk steeds meer over het virus.

Dus goed op jezelf passen en bij 'rare' klachten even aan de bel trekken èn een hoop geduld in huis halen......

Steun ons

Er moet meer perspectief komen voor mensen met Long Covid. Steun ons belangrijke werk!

Gezichten achter Long Covid