Goedemiddag,
De laatste tijd lees ik steeds meer over TMS als een mogelijke oplossing voor longcovid. Het boek The Way Out van Alan Gordon sluit hierbij aan en heb ik op advies van een medisch professional die ervaring had met longcovid gelezen. Ik vond t inspirerend en herken best wel wat dingen eruit. Na initiële weerstand tegen de visie dat lc-klachten psychosomatisch zouden kunnen zijn, ben ik op een punt dat ik me er wel aan wil overgeven. Echter waar ik mee worstel zijn de klachten die ik krijg na maar een beetje inspanning/een grens over gaan. Als ik ook maar een beetje verder ga dan binnen wat ik aankan (20 min wandelen ipv 10 bijv) of een net wat langer bezoek van een vriend (1 uur ipv een half uur) dan word ik enkele dagen later gewoon ziek. Verhoging, grieperig hoofd, mn tinnitus die hard ruist. In de TMS-visie zijn dit symptomen van een lichaam dat denkt dat het in gevaar is. Tegelijkertijd als ik er niet naar luister, worden ze erger. Ik vind dit het lastige aan TMS: je lichaam geeft wel echt signalen af, die ook gewoon maar moeizaam te negeren zijn.
Zijn er hier ervaringsdeskundigen die mij wat meer over hun succesvolle TMS/The Way Out-proces kunnen vertellen? Mag ook via ander platform.
Veel dank!
Jorg
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Ik lees mee, herken erg wat je schrijft. Ik heb inmiddels The Way Out gelezen en ben nu bezig in het boek Weg met de Pijn van Saskia de Bruin. Het klinkt allemaal erg logisch, maar zie dat je brein ook maar aan het verstand (haha) te brengen. Ook ik ga er in ieder geval mee aan de slag.
Ik heb enige scepsis bij dit soort methodes die als wondermiddel gepresenteerd worden. Je hoort vooral succesverhalen maar als ze echt zo goed werken, dan zouden ze toch ook degelijk wetenschappelijk te onderbouwen moeten zijn?
Dat gezegd hebbende, denk ik zeker dat deze methode wel een kern van waarheid heeft. Een goede mindset ervaar ik zelf ook als een essentieel onderdeel van mijn herstel. Je lichaam uitdagen om te resetten ipv maar af te wachten ervaar ik zelf ook als wat ik nu nodig heb. Maar dan komt de grote maar, dit over je grenzen heen gaan kan pas in een latere fase in je herstel (zoals ik het begrijp). Als PEM nog de overhand heeft bij elke activiteit die je ondergaat kan je nog zo'n goede mindset hebben, je wordt er alleen maar zieker van.
Ik denk dus dat je reactie heel gezond is en dat het belangrijk is om naar je lichaam te luisteren. LC is niet psychisch, wat mij betreft kan deze visie hooguit helpen in de latere fasen van je herstel.
Belangrijke disclaimer is dat ik TMS niet 1-op-1 heb gevolgd (ivm mijn scepsis) en ook niet pretendeer dat deze visie niet kan helpen. De crux zit 'm volgens mij vooral in het aangaan van z'n methode met een gediplomeerd fysio/ergo zodat je weet wat je doet en luistert naar je signalen
Ik ken de methode en het boek niet, maar ik heb moeite met iedere vorm van hersenspoeling die beweert dat je mindset je genezen kan, dus dat het allemaal tussen je oren zit. Zeker nu wetenschappelijk bewezen is dat er wel degelijk fysiek dingen mis zijn. Dat gezegd hebbende ben ik het wel met Paul90 eens dat positief denken kan bijdragen aan je herstel. Maar ik zie dat als een onderdeel van herstel en niet als het wondermiddel dat je geneest. En over je grenzen gaan leidt met deze ziekte altijd tot terugval. Het heeft niets met niet willen te maken, want wie van ons wil niet het liefst vandaag nog zijn leven terug en lekker actief zijn? En persoonlijk heb ik dat in al mn enthousiasme al meerdere keren geprobeerd, met een positieve mindset, maar ook met een terugval als gevolg.