“Een leven zonder postcovid ietsje dichterbij?”
Onderzoekers Lutter en Appelman aan het woord in een nieuw artikel in de Volkskrant over hun onderzoek naar IDO-2 enzymen en mogelijke therapeutische interventies.
Er zijn nog vragen genoeg. Waarom geneest bijvoorbeeld een deel van de postcovidpatiënten vanzelf? Kennelijk komt bij hen dat vliegwiel in de cellen tot stilstand, misschien door een genetisch voordeel? Onduidelijk is ook hoe snel het lichaam zich kan herstellen en in welke mate, mocht het medicijn werken. Dat de bloedcellen al na acht dagen opveren, wil nog niet zeggen dat patiënten daar meteen iets van merken.
Wat in het lab werkt, werkt niet per se in het lichaam, Lutter en Appelman zijn daarover realistisch genoeg. Misschien bereikt het medicijn nooit de cellen waar het op de rem moet gaan staan.
https://www.volkskrant.nl/wetenschap/een-leven-zonder-postcovid-ietsje-…
July 26, 2023 - Prolonged indoleamine 2,3-dioxygenase-2 activity and associated cellular stress in post-acute sequelae of SARS-CoV-2 infection
https://www.thelancet.com/journals/ebiom/article/PIIS2352-3964(23)00294…
Findings
IDO2 is expressed and active in PBMC from PASC patients, as well as in brain tissue, long after SARS-CoV-2 infection. This is paralleled by autophagy, and in blood cells by reduced mitochondrial functioning, reduced intracellular levels of amino acids and Krebs cycle-related compounds. IDO2 expression and activity is triggered by SARS-CoV-2-infection, but the severity of SARS-CoV-2-induced pathology appears related to the generated specific kynurenine metabolites. Ex vivo, IDO2 expression and autophagy can be halted by an AHR antagonist.
Interpretation
SARS-CoV-2 infection triggers long-lasting IDO2 expression, which can be halted by an AHR antagonist. The specific kynurenine catabolites may relate to SARS-CoV-2-induced symptoms and pathology.
======
Over het IDO-2 enzym werd al eerder meermaals gepubliceerd in het kader van ME/CVS-onderzoek. Het lijkt me voor de hand liggend dat ze gaan samenwerken.
Een AHR antagonist kan veelbelovend zijn, maar heeft ook risico's. Meer onderzoek is nodig.
Mogelijk kan een test voor het wel/niet aantonen van een zeer hoge gehalte aan het IDO-2 enzym een onderdeel worden van een diagnosemethode.
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
"Het gaat om een stof die momenteel door een aantal farmaceuten wordt getest bij kankerpatiënten. De onderzoekers willen vier verschillende doses uitproberen bij 36 patiënten, bij de groep die ze al kennen van de polikliniek. Zes farmaceutische bedrijven hebben het middel op de plank liggen, waaronder ook een klein Nederlands bedrijf. Het middel moet kankercellen kwetsbaarder maken zodat ze makkelijker door het eigen afweersysteem kunnen worden opgeruimd. De grote farmaceuten Bayer en Brystol Myers Squibb (BMS) zijn het verst, zij doen al onderzoek bij patiënten. Al anderhalf jaar doet onderzoeker Lutter pogingen om de bedrijven te bewegen hun medicijn beschikbaar te stellen, vooralsnog zonder resultaat."
Heb je een ingang om een samenwerking tussen de farmaceut(en) of hun internationale headquarters R&D en de onderzoekers tot stand te kunnen brengen? Hebt je of zie je een mogelijkheid om aan de stof voor onderzoek te komen? Neem dan contact op met Dr René Lutter, email r.lutter@amc.uva.nl
Met dit onderzoek is een ontremming in de cel gevonden. Bij het Amsterdam UMC zijn de long covid patiënten die voor dit onderzoek zijn gebruikt goed vastgelegd. Er kan parallel aan het verdere onderzoek door Amsterdam UMC een onderzoek met dezelfde patiënten worden gestart door Groningen UMCG, Gastroenterology and Hepatology en Wageningen WUR, Nutrition & Health naar de darmmicrobiota en voeding en leefstijl. Bijvoorbeeld welke species nemen toe of af? Welke auto-antigenen hebben een verband met long covid? Welke adhesieve virulentiefactoren spelen een rol? Welke markers en barrier functies spelen een rol? Hiermee is mogelijk een verband te leggen tussen de ontremming in de cel en de darmmicrobiota en voeding en leefstijl.
In een kleine studie bleek dat verschillende micro-organismen met bekende immunomodulerende eigenschappen, zoals Faecalibacterium prausnitzii, Eubacterium rectale en bifidobacteria, ondervertegenwoordigd waren bij Covid-19 geïnfecteerde patiënten. https://gut.bmj.com/content/70/4/698.long en https://www.nature.com/articles/s41586-023-06409-6
Het zou bemoedigend zijn voor ons LC-patienten als dit soort "baanbrekende onderzoeken" (zoals ze het zelf nogal snel noemen) regelmatig geupdatet worden. Nu lijkt het een uitspatting te zijn geweest waar na eind augustus nergens meer over gesproken wordt.
Ik als niet-medicus vraag me dan ook af hoe baanbrekend dat IDO2-onderzoek echt was. Andere onderzoeken waren baanbrekend omdat ze een cortisoltekort bij LC-patienten vonden. Of microstollingen. Allemaal baanbrekend, maar vervolgens hoor je er nooit meer over... Begrijp me niet verkeerd: ik vind het goed en fijn en bemoedigend als er onderzoek wordt gedaan, maar soms krijg ik het gevoel dat alle losse-flodderonderzoeken vooral bedoeld zijn om de betreffende arts een reputatieboost te geven.
Dit forum is bedoeld als lotgenoten platform en voor contact en wederzijdse steun. Je kunt hier een vraag stellen of een steunverzoek(?) doen aan andere forumleden. Het is niet de bedoeling om hier wetenschappelijke of medische items of ontwikkelingen te plaatsen, als ik het goed begrepen heb. Ook het taalgebruik moet niet te moeilijk zijn.
Hoi Zomby,
Het zijn allemaal stukjes van de puzzel, die ‘baanbrekend’ zijn omdat ze een koerswijziging in het onderzoek geven.
-Het cortisol-gehalte onderzoek van Iwasaki was de eerste fysieke aanwijzing van LC; dus geen burn-out / depressie (wat wij natuurlijk al wisten) en geen longen-probleem.
-Het bloedstolsel onderzoek van Pretorius was het eerste dat vaat-problemen aantoonde, met duidelijk signaal van systeemziekte.
-Een paar weken terug heeft onderzoek van Putrino aangetoond dat er een specifiek immuunprofiel te meten is voor LC patiënten en er dus fysieke biomarkers zijn.
-Het IDO2 onderzoek duidt op genetische grondslag van het immuunprobleem, en verklaart zo mogelijk de bewezen disautonomie, bloedklontering en hormoonproblemen.
Onderzoekers wisselen de eigen resultaten uit waardoor langzaam het totaalbeeld van LC duidelijker wordt. Zo komt hopelijk met kennis van de oorzaak ook behandeling dichterbij. Zie bijv dit conferentieblog:
https://www.healthrising.org/blog/2023/10/09/keystone-long-covid-blood-…
Het gaat voor ons erg traag, maar toch is het spectaculaire vooruitgang in nog geen 3 jaar! Zeker omdat er na tientallen jaren onderzoek niks is gevonden voor andere postvirale ziekten