Hallo allen,
Afgelopen zomer zei iedereen tegen me; hopelijk knap je van dat mooie weer wat op!
(Ten eerste; die mensen snappen niet waar ze het over hebben, bovendien zat ik thuis met 3 jonge kids; hoeze bijkomen?)
Maar vooral; op die mooie zonnige warme dagen waar ik normaal zo van genoot en ontspande, ervaarde ik een enorme toename aan klachten!
Later hoorde ik dat warmte inderdaad een trigger kan zijn... potverdorie, weer iet fijns kwijt.
Herkennen jullie dit?
Groetjes
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Ja ook voor mij is warmte heftig. Sowieso temperatuurschommelingen doen me geen goed maar de hitte sloopt me compleet. Ben dus blij dat het nu weer wat koeler is, maar dan heb ik weer last van dat het langer donker is. Het is ook nooit goed. 🫣
Haha, of eigenlijk is het helemaal niet grappig, maar wel heel herkenbaar.
Ja, voor mij ook herkenbaar. Ik kon al niet zo goed tegen warmte en zon op mijn hoofd, maar nu houd ik het nog geen 5 minuten vol in de zon zonder onwel te worden. Dus de hele zomer in de schaduw gezeten. Niet zo gek dat ik laatst een vitamine D tekort bleek te hebben.
zo herkenbaar!
Warmte wordt ik niet goed van. Lijf raakt helemaal van slag. Ook vitamine D tekort hier overigens. Maar ik moet zeggen dat nu met het natte en mistige weer het eigenlijk ook zorgt voor een toename aan klachten. Want nu juist weer meer last van benauwdheid (astma).
En inderdaad opknappen met jonge kinderen.... HOE DAN? Die vragen altijd aandacht. Zelf twee jonge kinderen met dyslexie. Dus kan ze nu gaan helpen met hun schoolwerk. Papa is vaak weg voor zijn werk en heeft zelf dyslexie dus die gaat hen niet kunnen helpen.
Ik vind het sowieso een geschipper met de kinderen. Als ze naar school moeten, moet je eruit en zorgen dat alles op tijd daar is (dus niks uitslapen of rustig aan doen). Als ze ziek zijn is het heel de dag MAMA!!! dus kost ook veel energie. En met vakanties kun je wel wat meer rust pakken is mijn ervaring in de ochtend. Je hebt geen schooltijd waar je rekening mee moet houden. Maar dan heb je ze de gehele dag om je heen. Begrijp me niet verkeerd, want hou echt zielsveel van ze. Maar het vergt wel een hoop energie die je eigenlijk niet hebt.
Knuffel mama Marjolein
Hoi mama marjolein,
Oh mijn hemel, ja. Je omschrijft het goed.
Wij hebben dus kids (3, 5 en 7 jr)
De oudste heeft adhd, de middelste heeft eindelijk de nee-fase die ze met 2 oversloeg en de jongste... ja is gewoon jong.
Idd, ik hou zo veel van ze en ze zijn ook een groot deel van het plezier, maar ook een groot deel van de overprikkeling, de hoofdpijn en oververmoeidheid.
Gelukkig kunnen mijn ouders ook nog hier en daar bijspringen. Wat een zege!
Groetjes
Ik heb grote bewondering voor degenen met kinderen en hoe jullie het volhouden. Ik weet het nog wel van lang geleden, toen mijn zoon klein was, je kunt gewoon niet ziek zijn. Maar ik weet niet hoe jullie het doen met long covid. Petje af hoor!
<3
En voet voor de andere, en veel overlaten aan anderen waar kan.
en het is natuurlijk ook niet echt een keuze. Stapje voor stapje door blijven gaan. Je kan niet anders. Heel vroeg naar bed en de rust pakken zodra het kan.