Hoi allemaal,
Hoe is jullie ervaring met het UWV verzekeringsarts? Arbeidsdeskundige? En welke medische informatie sturen jullie allemaal op? Hebben jullie tips voor de wia aanvraag en gesprek met de verzekeringsarts? Hoe gaan ze om met een bedlegerig persoon dat niks kan?
Je bent nog niet ingelogd. Log in om te kunnen reageren.
Beste jantje,
Ik vond het gesprek met de verzekeringsarts echt superspannend. Bij aanvraag moest sowieso het medische dossier van de bedrijfsarts mee. Daarnaast heb ik nog een verslag van mijn ergo en een stukje medisch dossier van mijn huisarts meegestuurd. Dit laatste met name omdat mijn bedrijfsarts mij allemaal behandelingen en onderzoeken opdrong terwijl dit echt nul toegevoegde waarde had. Ik heb het met mijn huisarts besproken en die heeft in het dossier gezet dat het duidelijk is waar mijn klachten vandaan kwamen en dat die extra onderzoeken niet nodig zijn (echt onnodig belastend). En ik heb daarnaast nog een soort van dagverhaal meegestuurd. Die had ik samen met mijn ergo opgesteld. Daarin heb ik opgeschreven wat ik ongeveer kon op een 'goede' dag en wat ik kon op een 'slechte' dag. Met daaronder ook nog aangegeven dat ik soms ook hele slechte dagen heb, maar dat ik dan gewoon echt helemaal niks kan. Samen met mijn ego had ik ook nog mijn klachten verdeeld over de kleuren van het stoplicht waarbij ik er duidelijk bij had gezet dat er verschillende klachten van verschillende kleuren tegelijk voor kunnen komen, maar dat de klachten hoe dan ook toenamen als ik door zou gaan waar ik mee bezig was.
Ook dat over mijn grenzen gaan betekende dat ik soms weken slechte dagen had.
Ik heb mijn vader meegenomen naar het gesprek. Dat was wel erg fijn om iemand erbij te hebben. Ik ben gewoon gegaan zoals ik was, heb me ook niet beter voorgedaan dan hoe het is. Heb verteld dat ik het heel spannend vond en dat ik van te voren rust heb gepakt om het gesprek te kunnen doen. Ook aangegeven dat ik na het gesprek ook weer veel tijd nodig heb om weer te herstellen. En halverwege het gesprek nam ik ook echt niks meer op en heb ook dat gewoon gezegd.
Mijn man zegt altijd je moet je niet te druk maken, want je gaat zoals je bent en de ander kun je toch niet veranderen. Er zijn genoeg behandelaren om je heen die weten hoe ziek je bent en hoe weinig je kunt, als de verzekeringsarts daar anders over denkt dan ga je in beroep. Dat hielp me wel een beetje tegen de zenuwen, maar uiteindelijk is het gelukkig niet nodig geweest.
Heel veel sterkte en succes...
groet,
Mama Marjolein
dankje voor je uitleg. Hoe ziet een dagverhaal eruit als je bedlegerig bent? Wordt er ook lichamelijk onderzoek verricht? Welke tips heb je? Hoe doe je dat als het niet meer gaat of het niet meer kunt volgen ? Hoe ziet de verklaring er uit die jullie hebben opgesteld? Was het telefonisch fysiek?
Nog een andere vraag welk medisch dossier van de bedrijfsarts. Ik vind het ook erg spannend
ik ben zelf niet bedlegerig, lig wel veel op bed, maar ben ook vaak op al doe ik dan niet veel. Afspraak met verzekeringsarts was fysiek op kantoor. Mijn afspraak met de arbeidsdeskundige daarna was gelukkig wel telefonisch (daar kon ik voor kiezen). Ik denk als je bedlegerig bent dat je dit wel aan kunt geven en kan vragen of het telefonisch/ of met beeldbellen kan. Zelf heb ik het liefst beeldbellen omdat je dan niet zo hoeft te focussen op het geluid maar ook naar de mond kan kijken. Ik zou hoe dan ook wel zorgen dat je niet alleen bent met het gesprek met de verzekeringsarts. Zeker omdat je het dan ook nog na kunt bespreken met diegene. Wel zo prettig. Ik wist echt niet meer wat ik allemaal gezegd heb en of ik misschien wat vergeten was. Mijn vader kon ook tijdens gesprek zo nodig dingen aanvullen of vragen. Het gesprek duurde best lang. Toch al gauw 45 min tot 60 min. Ik heb dat wonder boven wonder soort van volgehouden, maar veel rust vooraf en daarna weken bij moeten komen. Maar eigenlijk ben ik binnen 15 min sowieso al veel minder gefocust. Bij mij hebben ze overigens geen fysiek onderzoek gedaan. Dus er werden alleen vragen gesteld. Mede denk ik ook om dat ik dus ook verslag ergo en huisarts erbij had gedaan.....
Het medische dossier van de bedrijfsarts is een document wat de bedrijfsarts bijhoudt over je medische gegevens. Dit krijg je tussendoor ook verder niet te zien. Ik zag het pas voor het eerst toen ik het kreeg om mee te sturen met de WIA aanvraag. Ik vond het behoorlijk onleesbaar overigens en heb nog dingen nagevraagd waar ik overigens niet overal antwoord op heb gekregen. Kan er nog boos om worden. Heb overigens bij de WIA aanvraag dat ook wel aangegeven bij de opmerkingen dat ik navraag heb gedaan bij de BA over het medische verslag en dat ik daar niet echt antwoord op heb gekregen. Had de mailing hierover ook gewoon meegestuurd. Meer kon ik ook niet doen.
tips: ga je vooral niet beter voordoen dan je bent. Ik heb me echt niet netjes opgedoft of iets. Doe ik normaal ook niet, kost me veel te veel energie. Had van te voren wel vast paracetamol ingenomen omdat ik weet dat een lang gesprek leidt tot hoofdpijn en ik zolang mogelijk helder wilde blijven.
Mocht je het niet eens zijn met de uitspraak kun je dus nog bezwaar maken. Dus probeer je niet te druk te maken (voor mijzelf eigenlijk ook onmogelijke opgave, maar wel goede tip). Als er iets geks uitkomt. Contact opnemen met rechtsbijstand of vakbond en bezwaar maken.
Wat betreft het dagverhaal. Ik had een voorbeeld gevonden op c-support. Weet alleen niet meer precies waar. Maar als je in je zoekbalk internet "dagverhaal" intypt zou je hem moeten krijgen. Ik zelf heb hem wat simpeler gehouden met twee tabellen. Een met een 'goede' dag en een met een 'slechte' dag. Als je bedlegerig bent kan ik me zo voorstellen dat beide tabellen heel leeg zijn met wat je kan. Maar je kan dan bijvoorbeeld wel opschrijven: Lig heel de dag in bed.. Kan bijvoorbeeld... 5 min aan tafel zitten om wat te drinken... en dan bij slechte dag "kan niet 5 min aan tafel zitten om wat te drinken". Geen idee of dat je wel of niet lukt he... Ik kan bijvoorbeeld als ik een goede dag hebt 10 min auto rijden, maar moet daarna wel minimaal 45 min rusten. Ik kan ook een stukje wandelen op een goede dag... maar ik kan niet en wandelen en autorijden. Het is of het een of het andere. Dit zet ik er dan ook wel bij. Op een goede dag helpt 45 min rusten om de klachten te verminderen. Maar op een slechte dag verminderen mijn klachten niet tot nauwelijks.
Op een goede dag kan ik bijvoorbeeld 10 min spelende kinderen om mij heen verdragen. Op een slechte dag kan ik dat helemaal niet. Dat zijn een paar voorbeelden....
Ben ook echt wel uitgegaan van het voorbeeld van c support en heb het aangepast aan eigen situatie. Heb er overigens niet bij gezet van ik sta zo en zo laat op.. Dat vond ik echt veel te veel werk. De verzekeringsarts vroeg daar overigens wel naar bedenk ik me net. Om te beschrijven hoe je dag eruit ziet. Ook heb ik voorbeelden erbij gezet van wat er gebeurd als ik last heb van hersenmist of andere cognitieve problemen. Zo probeer ik dan bijvoorbeeld koorts te meten met een afstandsbediening of een kattenbak leeg te scheppen met een waterspuit.
wat betreft mijn stoplicht lijstje:. Groen: geen klachten (heb ik eignelijk nooit). Oranje: bijv lichte drukkende hoofdpijn, die verminderd met paracetamol of rust. Rood: hoofdpijn die nog wel wil zakken met paracetamol. Zwart: allesoverheersende koppijn waar niks meer tegen helpt. Groen: geen klachten ; Oranje: licht oorsuizen; Rood: flink oorsuizen en lichte oorpijn; Zwart: flinke oorpijn. etc etc... Geeft voor jezelf ook duidelijkheid over je lichamelijke signalen want ik ging (en ga soms nog steeds) van groen meteen naar rood of zwart. Heel frustrerend.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
knuffel
mama Marjolein
Heel herkenbaar wat je omschrijft over je cognitie en hersenmist en stoplicht.
ik zit meestal in het zwart of rood. De klachten die je omschrijft heb ik ook behalve de oorpijn. Ik heb ook veel andere klachten maar dat lukt me niet vanwege de hersenmist om dit te omschrijven, en daarom ben ik bang dat ik me zelf hierdoor benadeel. En heel veel klachten lijkt alsof het vanzelfsprekend is.
Voor mij is dat juist vanwege de hersenmist onwijs lastig om het te omschrijven. Ik kan niet nadenken dat is het frusterende. Ik heb concetratiestoornis door de covid.
Tabellen zijn leeg en dat vind ik het lastige want waar moet ik dan over praten. Ik heb haast alleen maar slechte dagen pff.
iets wat niet gaat, gaat niet he. Ik zorg ook enorm op tegen het invullen van de tabellen, maar ben er met mijn ergo samen voor gaan zitten.
Dat heeft echt wel enorm geholpen. En heel vaak moet ik zeggen dat ik ook niet meer weet wat ik gedaan heb op een dag. Omdat ik schoolgaande jonge kinderen heb zijn mijn dagen wel vaak hetzelfde dus heb ik die samen met mijn ergo doorgenomen. Zij heeft het voor mij opgeschreven en daarna heb ik het op een goed moment overgetypt. Zeker toen ik nog werk moest verrichten zat ik heel vaak.. oke ik heb nu 15 min wat gedaan. Maar wat? naar een mailbox zitten staren, want de tekst komt gewoon niet binnen. Hoe dan.. hoe kan ik daar 15 min mee bezig zijn geweest en nog niet begrijpen. Maar ja, dat was het dan wel. Als jij niet veel kan, dan is dat zo toch. Het is niet dat je er zelf om hebt gevraagd. Als jij van de 24 uur per dag in totaal misschien maar 1 uurtje wat kan doen dan is dat zo. En als dat iets kleins is als rechtop in bed zitten... ik noem maar wat. Dan is dat zo. Je kan moeilijk zeggen dat je iets doet wat je niet kan toch.
Knuffel